Ο χοίρος και ο αγριόχοιρος ή αγριογούρουνο ήταν αγαπητό κρέας από την εποχή του Ομήρου. Όταν ο χοιροβοσκός Εύμαιος υποδέχτηκε στην μάντρα του τον Οδυσσέα, σαν ζητιάνο αγνώριστο, του εξήγησε ότι στους αυλόγυρους που είχε χτίσει είχε πολλές θηλυκές γουρούνες και σε ξεχωριστό χώρο του απέμειναν μόνο 360 αρσενικά, γιατί έστελνε συνεχώς τον καλύτερο στους […]
Για την γαλλική μπραντάδα, από όπου πήρε την ονομασία η συνταγή, θα μιλήσουμε στο επόμενο άρθρο.Τα Φράγκικα είναι κοντά στα Φηρά της μοναδικής Σαντορίνης. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας όπως στην Θεσσαλονίκη, αλλά κυρίως στα νησιά του Αιγαίου, οι σταυροφόροι το 1209, μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης, δημιούργησαν συνοικίες -φέουδα- με Καθολικούς στο θρήσκευμα κατοίκους. […]
Η Marina, από την Νάπολι, μας συστήνει την φίλη της Pasqualina.Μην περιμένετε να δείτε κάποια φλογερή Ναπολιτάνα. Πρόκειται για μια πασχαλινή πίτα σκεπαστή, με σπανάκι ή σέσκουλα, μυρωδικά, τυριά, και επάνω, σαν σε φωλιές, ωμά αυγά.Ξεκίνησε από την πατρίδα της την Λιγουρία, και ταξίδευε χρόνια και χρόνια μέχρι να κατακτήσει ολόκληρη την Ιταλία, και τώρα […]
Πρέπει να την φτιάξω πρέπει να την φτιάξω,μονολογούσα από το πρωί. Να μην σας πω ότι ξύπνησα και με την εικόνα του “τρούλου” στο μυαλό μου ( Ε, ναι! διαθέτω και λίγο από αυτό). Όχι, μην νομίζετε ότι μιλάω για τρούλο βυζαντινό· στο σχέδιο της κασερόπιτας με φύλλο σφολιάτας που είδα στην έκθεση ΑΡΤΟΖΑ αναφέρομαι.Αλλά […]
Το κλωθογυρίζεις, το κλωθογυρίζεις, στο τέλος θα ξεχάσεις και τι ήθελες να κάνεις. Γράψε το επιτέλους και τέλειωνε. Τόσα άλλα έφτιαξες από την προηγούμενη βδομάδα, κι αυτό ακόμα το κλώθεις στο μυαλό σου. Έτσι θα μου ΄λεγε η γιαγιά μου, και θα είχε δίκιο. Έχω πολλά να γράψω και πρέπει να τα βάλω σε μια […]
Έτσι ξεκίνησε μια όμορφη και συγχρόνως γευστική γνωριμία, μια καλοκαιρινή μέρα, απολαμβάνοντας τον καφέ μου στο Pythia café bistro στον Κορυδαλλό. Στο απέναντι μου τραπέζι καθόταν μια νέα κυρία και η κουβέντα μας κατέληξε σε λίγο να καθόμαστε και οι δύο στο τραπέζι της αφού διαπιστώσαμε ότι είχαμε δυο κοινά σημεία. Την αγάπη μας για […]
Έ ναι λοιπόν! Είμαστε ένας παράξενος λαός, και σε αυτήν την περίπτωση θα αναφερθώ μόνο στην γαστρονομία μας. Θα σας δώσω δυο παραδείγματα, και το συμπέρασμα δικό σας. Αν μας ρωτούσαν σε ένα εστιατόριο τι θα θέλαμε· σκορδομακάρονα χιώτικα ή ιταλικό σπαγγέτι άλιο ε όλιο (λάδι και σκόρδο-spaghetti aglio e olio); Δεύτερο παράδειγμα. Τι θα […]
Η μαγειρική από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν γυναικείο προνόμιο, και δεν νοείται προνόμιο χωρίς περισσότερες ευθύνες. Σήμερα οι νοικοκυρές των πόλεων και όχι μόνο, βρίσκουμε ό,τι χρειαζόμαστε έτοιμο στην αγορά. Παλαιότερα έπρεπε οι ίδιες να παράγουν τις περισσότερες απαραίτητες ύλες για την μαγειρική τους, όπως το άλεσμα των δημητριακών, και πολλές από τις αγροτικές δουλειές, την […]
Το ελληνικό γκιούλμπασι, (βλεπε ιστορια) μπορεί να είναι με μόνο ένα είδος κρέατος στην λαδόκολλα, συνήθως αρνί ή ποικιλία κρεατικών, όπως αρνί, μοσχάρι και χοιρινό, χωρίς κόκκαλο, κομμένα σε μικρές μερίδες. Μπορούμε να τα βάλουμε όλα τα υλικά στην λαδόκολλα κατευθείαν ή με τον τρόπο που περιγράφω στην συνταγή που ακολουθεί. Την εποχή που τα […]
Στο «Ελλάδα γιορτή γεύσεις»(βλ. σεμιναρια), με ευχαρίστησή μου θυμήθηκα αυτή την παραδοσιακή μας συνταγή. Ο σεφ του «Μ. Βρετανία» είχε ετοιμάσει αυτό και μερικά ακόμα πιάτα που απολαύσαμε σε δοκιμή στην αίθουσα της έκθεσης. Αυτό που δεν έβαζα και δεν γνώριζα ότι του πάει είναι ο αστεροειδής γλυκάνισος. Διέκρινα επίσης στην επίγευση ένα απαλό μάλλον […]