- Έλα μωρέ αδελφούλα μου να σε δω, σου έφτιαξα και κουρκουμπίνια. Τα κουρκουμπίνια του θείου Πάνου ήταν το δέλεαρ προς την μικρή του αδελφή, την μαμά μου. Γλυκατζής ο θείος Πάνος. Όχι πως δεν ήταν και η γυναίκα του· η γλυκιά, καλόκαρδη γαλανομάτα Ευανθία, από την Κίο της Πόλης. - Κοίτα τον λωλό (έλεγε […]
Όταν ήμουν πολύ μικρή, όχι ότι τώρα είμαι πολύ μεγάλη εντάξει; μου άρεσαν τα πορτοκάλια όπως μου έλεγαν αργότερα. Ο μπαμπάς μου είχε μια βαλίτσα με κάποιο εμπόρευμα και όταν γυρνούσε σπίτι έβαζε μέσα πορτοκάλια και μου την έδινε να την ανοίξω. Ενώ τα θαύμαζα μου έλεγε:-Θα μου δώσεις και μένα ένα; -Όχι μπαμπά, αυτά […]
Όταν ήμουν μικρή τα γλυκά δεν τα είχαμε καθημερινά, και ίσως ήταν καλύτερα έτσι. Τα έφτιαχναν οι νοικοκυρές μόνο με την ευκαιρία κάποιας εορτής και τα περισσότερα ήταν παραδοσιακά. Ένα από τα «γκουρμέ» γλυκά που συνήθιζαν ήταν και η γιαουρτόπιτα με σιρόπι, το οποίο μάλιστα ήταν τόσο πολύ σιροπιασμένο, που άρεσε στα παιδιά να κουταλίζουν […]
Στην Ελλάδα σε όλα τα ζαχαροπλαστεία βρίσκουμε τα μικρά σιροπιασμένα και γεμισμένα με σαντιγί γλυκάκια, τα σαβαρέν (savarin) κοινώς «μπαμπαδάκια». Το σιροπιασμένο κέικ babκa είναι πολωνικής προέλευσης. Το όνομα baba αναφέρεται στην ηλικιωμένη γυναίκα, όπως και η γνωστή μας babushka. Αρχικά ήταν κέικ με μαγιά και σταφίδες. Επειδή ήταν πολύ στεγνό κάποιος ζαχαροπλάστης το σιρόπιασε. […]
Η γιαγιά η Βασιλεία, μας έστελνε και αγοράζαμε φύλλο κρούστας ,για γαλακτομπούρεκο, φρέσκο, από το εργαστήριο της Π. Ράλλη, στην Νίκαια. Εμείς παιδιά χαζεύαμε στο μηχάνημα που έβγαζε σε κλωστές το κανταΐφι πάνω στην ζεστή περιστρεφόμενη επιφάνεια. Αμέσως ο τεχνίτης το μάζευε με γρήγορες κινήσεις,να μην καεί και το στοίβαζε σε χάρτινες κούτες. Θυμάμαι πως […]