Τα πράσα ανήκουν στην ίδια οικογένεια με το κρεμμύδι και το σκόρδο. Ήταν γνωστά από την αρχαιότητα.
Στην Βίβλο, στο βιβλίο των Αριθμών ια΄ 11, οι Εβραίοι γόγγυζαν στον Μωυσή λέγοντάς του ότι τους πήρε από την γη της Αιγύπτου που έτρωγαν ψάρια δωρεάν και αγγούρια και πράσα και κρεμμύδια.
Στην αρχαία Ελλάδα στους Δειπνοσοφιστές αναφέρονται τα σκόρδα, πράσα, αμπελόπρασο (γήτειον), και κρεμμύδια μεταξύ των προμηθειών κάποιου πλούσιου. (Δ 131:8 )
Στους Δειπνοσφιστές επίσης,αναφέρεται και ο μυττωτός, μια πικάντικη σάλτσα που περιείχε μεταξύ των άλλων σκόρδο και πράσο. Ο Δικαιόπολις, στους Αχαρνείς του Αριστοφάνη, αγανακτεί όταν του άρπαξαν τα πράσα και δεν μπορούσε να φτιάξει τον μυττωτό που ήθελε.
Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι η πέρδικα οφείλει την φωνή της στο πράσο.
Είναι αλήθεια ότι περιέχει πολλές βιταμίνες όπως Κ, C, Α, Ε, και μερικά ιχνοστοιχεία όπως κάλλιο, ασβέστιο, σίδηρο. Προσοχή όμως γιατί περιέχει οξαλικό οξύ που αντενδείκνυται σε παθήσεις σχετικές με οξαλικούς λίθους στα νεφρά. Γι αυτό πριν εφαρμόσετε κάποιο γιατροσόφι συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.
Η καλλιέργεια του πράσου παρουσιάζει αρκετές δυσκολίες. Σε όλη σχεδόν την Ελλάδα καλλιεργούνται πράσα διαφορετικών ειδών ανάλογα την περιοχή. Τα βρίσκουμε από το Φθινόπωρο μέχρι και την Άνοιξη.
Διάβαζα στον Θεόφραστο (Ερεσός Λέσβου 372 π.Χ) για το πράσο και δεν καταλάβαινα γιατί αναφερόταν σε δεύτερη σπορά και κατόπιν σε μπήξιμο. Έψαξα στο διαδίκτυο για την καλλιέργεια του και βρήκα σε κάποιον ιστότοπο γεωπόνου αρκετές λεπτομέρειες. Μεταξύ των άλλων ο γεωπόνος αναφέρει ότι θα δοκιμάσουν και τις συμβουλές του Θεόφραστου. Σε περίπτωση που θέλετε πληροφορίες για την καλλιέργεια το άρθρο είναι εδώ.
Τα πράσα τα χρησιμοποιούμε σε χορτόπιτες ή σε πιάτα με κρέας συνήθως μαζί με το σέλινο και σε λαδερά όπως το πρασόρυζο . Χρησιμοποιούμε κυρίως το κάτω λευκό τμήμα και μέχρι εκεί που αρχίζει το σκληρό σκούρο πράσινο φυλλώδες.
Ο τρόπος καθαρίσματος εξαρτάται από το μήκος του φυτού.
Πράσα με κοντό μίσχο
Όπως βλέπετε στην φωτογραφία το πράσα είναι καθαρά στο λευκό τμήμα ενώ έχουν αρκετό χώμα κοντά στα πράσινα φύλλα. Οπότε εκείνα με τον βραχύ μίσχο θέλουν πιο προσεκτικό καθάρισμα. Γι αυτό αφού κόψουμε την ρίζα και το σκληρό φυλλώδες, κάνουμε μια εγκοπή κατά μήκος του φαγώσιμου τμήματος, τα πλένουμε σχολαστικά και κατόπιν τα κόβουμε σε κομμάτια.
Πράσα με μακρύ μίσχο
Πιο ευπαρουσίαστα και πιο καθαρά είναι αυτά με τον μακρύ μίσχο και τα πράσα γίγαντες της Ιταλίας. Σε αυτά αφού αφαιρέσουμε την ρίζα και τα πολύ σκληρά φύλλα, τα κόβουμε σε ροδέλες ίσιες ή λοξές. Μόλις φτάσουμε λίγο πριν την άκρη με το ανοιχτό πράσινο χρώμα, επειδή εκεί αρχίζει να σκληραίνει, κόβουμε τα τελευταία 5-6 εκατοστά και τα φυλάμε στην κατάψυξη για ζωμούς λαχανικών. Βάζουμε τα κομμάτια σε λεκάνη με μπόλικο νερό για να καθαρίσουν. Συνήθως δεν έχουν χώματα.