mozart-pasticcio

Το παστίτσιο των μοντέρνων

mozart-pasticcio
Ο παρακάτω διάλογος μπορεί να είναι από μια πραγματική συζήτηση ή ένα «παστίτσιο» του γράφοντος1. Κάτι σαν τους «δειπνοσοφιστές του Αθήναιου» (καμμία σχέση).
Μπορεί να είναι και μια εισήγηση για τις συνταγές που θα ακολουθήσουν.
Μάθαινε λοιπόν ο γιος την μαμά του πώς να χειριστεί το site που της δημιούργησε και το fb, (αν και θα χρειαστεί μάλλον το alert σε λίγο (άσχετο αυτό).
Της εξηγεί λοιπόν, μεταξύ άλλων την διαφορά του share & copy-paste. Σέαρ είναι το μοίρασμα ή κοινοποίηση μιας ανάρτησης. Το κόπυ-πέιστ είναι διαφορετικό.

-Ποια πάστα λέει η μαμά, εγώ ξέρω την πάστα Φλώρα , την πάστα τα μακαρόνια, το παστίτσιο, την οδοντόπαστα, και την νυφική παστάδα. Άντε και μια σοκολατίνα. Να είχαμε μία τώρα!

-Μαμά συγκεντρώσουυυυυυ! Η πάστα που λες προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό πάσσω ή πάττω δηλαδή πασπαλίζω με υλικό σε σκόνη κυρίως. Εξ ου και τα παστά, γιατί πασπαλίζονται με αλάτι. Αργότερα πήρε την σημασία της διακόσμησης και του νυφικού «παστού», από την συνήθεια να ανεβαίνει σε κάποιο υψηλότερο σημείο η νύφη και να την «ρένουν» με δώρα. Μάλιστα υπάρχει και η παροιμία «ό,τι πάρει η νύφη στον παστό», δηλαδή τα δώρα πριν την τελετή του γάμου.
Έχουμε όμως και σε αρχαία κείμενα νερό ή κάποιον ζωμό πασπαλισμένο με κάποιο άλευρο που ονομάζεται πάστη, δηλαδή μια ζύμη αραιή ή πυκνή. Την πάστη, αυτήν την ωμή ζύμη, οι Ρωμαίοι την ονόμασαν πάστα. Από αυτήν προήλθαν και τα ζυμαρικά ή pasta, φρέσκα ή αποξηραμένα που χρησιμοποιούμε σε όλο τον κόσμο.
Ερχόμαστε τώρα στην διαδικτυακή χρήση, και συγκεντρώσου :
Πάστα φτιάχνουν μέχρι σήμερα , την γνωστή μας αλευρόκολλα, έτσι λοιπόν την έννοια της κόλλας την πήραν οι Άγγλοι και την έβαλαν στο copy-paste αυτό που εμείς λέμε «αντιγραφή και επικόλληση». Κατάλαβες για ποια πάστα μιλάμε;

-Ουί μεσιέ!

-Τον λόγο πήρε ο σεφ Giovanni: Σας παρακαλώ, εμείς εξελίξαμε και κάναμε γνωστή την πάστα και από εμάς πήρατε την pasta frolla, και την κάνατε πάστα Φλώρα. Δεν σας την έδωσε η θεία σας η Φλώρα. Πείτε το καλύτερα πάστα φλόρα, όπως το ισπανικό pasta flora.

-Εγώ λέει ο Φραντσέσκο, ο Ναπολιτάνος σύζυγος της Σαμιώτισσας Μαρίνας, βρίσκω πιο νόστιμα τα ελληνικά μακαρόνια με κιμά.

-Μια στιγμή λέει η μουσικός της παρέας. Μπορεί το φαγητό παστίτσιο-pasticcio να είναι γνωστό από τον 16ο αιώνα, αλλά από τον 18ο αιώνα χρησιμοποιείται ως μουσικός όρος. Δηλαδή ένα έργο νέο το οποίο δημιουργεί ο συνθέτης από παλαιότερα κομμάτια δικά του ή και άλλων συνθετών μαζί. Μάλιστα ο Μότσαρτ συνέθεσε το πρώτα 4 κοντσέρτα για πιάνο με τον τρόπο του pasticcio, σε ηλικία 11 ετών. Δηλαδή περίπου το 1767. Δια του λόγου το αληθές πηγαίνετε στο youtube.com και ζητείστε “Mozart pasticci” και απολαύστε.

-Παιδιά για να ξεκουραστώ από το διαδίκτυο, πάω να σας φέρω lemon pie (τάρτα με κρέμα λεμονιού), και συνεχίστε την συζήτηση.

Τι; Δεν σας έχω δώσει την συνταγή; Ο.Κ, σε λίγο. Προς το παρόν θα ετοιμάσω ένα «πεζό παστίτσιο» για να συνοδεύσω τις κροκέτες ψαριού που θα ετοιμάσω. Ευχαριστώ για την ιδέα που μου δώσατε.
Bye bye!


  1. Τα πρόσωπα και οι συζητήσεις είναι πραγματικά, μόνο που δεν έγιναν συγχρόνως, στο ίδιο τραπέζι. 

Θα χαρούμε να δούμε τη γνώμη και τα σχόλιά σας.