Το σπίτι της Μαρίνας είναι ανάμεσα στη Πομπηία και τον Βεζούβιο. Η Μαρίνα ήταν από τη Σάμο και παντρεύτηκε τον Ιταλό , Φραντζέσκο , στην κατοχή. Ο Φραντζέσκο υπεραγαπούσε την Ελλάδα και του άρεσε η ελληνική μακαρονάδα με κιμά περισσότερο από την ιταλική.
Η νύφη τους έχει ένα κτήμα με διάφορα λαχανικά στους πρόποδες του Βεζούβιου, που θεωρείται πολύ έφορο μέρος. Έφερνε από το κτήμα, μεταξύ των άλλων και χρωματιστές πιπεριές, διαφόρων ειδών. Η Μαρίνα έκοβε πολλές πιπεριές, σε βαθύ τηγάνι, έριχνε τα βρασμένα φασόλια που είχε περίσσευμα, έσπαγε φιδέ και έφτιαχνε ένα αγαπημένο τους πιάτο. Πάστα φαζιόλι ή πάστα φαζούλ.
Αυτό το πιάτο προέρχεται από την Τοσκάνη και ανήκει στην φτωχική ή αγροτική κουζίνα, cucina povera. Οι φτωχοί εργάτες είχαν πρόσβαση στη θάλασσα και στο βουνό. Οπότε μαζί με το λαρδί, τα αυγά, τις πάπιες και το κυνήγι, είχαν διαμορφώσει μια πλούσια…φτωχική κουζίνα.
Σ’ αυτή την κουζίνα ανήκει και η πίτσα, όχι η american style βέβαια, αλλά η πολύ απλή, όπως σε πολλά μέρη τότε, έψηναν ένα φύλλο ζυμάρι επάνω σε πλάκα και έβαζαν επάνω λάδι, ρίγανη, κ.α. Στη Νάπολη σε παραδοσιακή πιτσαρία, ή πίτσα ήταν τόσο λεπτή, που μπορούσαμε να τη διπλώσουμε στα τέσσερα, σαν μαντήλι τρίγωνο.
Κατά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, αναγκάσθηκαν οι πρώην πλέον ,γαιοκτήμονες και η αστική τάξη να στραφεί προς αυτή την κουζίνα. Δηλαδή σε ότι βρίσκομαι εποχιακό, ότι βγάζει η γη μας , η θάλασσα και όπου έχομε πρόσβαση για εύρεση τροφής.
Σήμερα βλέπω συνταγές και στην Νάπολι ακόμη, που λένε ότι είναι αυτής της κουζίνας , αλλά η φιλοσοφία τους απέχει παρασάγγας. Όπως λέμε νηστεύω με αστακούς και χαβιάρι. Αλλά αυτό είναι …αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Το 1953 στην κινηματογραφική ταινία The Caddy, το δίδυμο Ντιν Μάρτιν και τζέρι Λούις τραγουδούσε το That’s amore
Μεταξύ των άλλων λέει :
When the moon hits your eye like a big pizza pie that’s amore -όταν το φεγγάρι κρύβει τα μάτια σου σαν μια μεγάλη πίτσα, αυτό είναι αγάπη
……….
When the stars make you drool like a pasta fazool, that’s amore –Όταν τ’ άστρα σε κάνουν να τρέχουν τα σάλια σου ( να ονειροπολείς), αυτό είναι αγάπη.
Σ’ αυτή τη σκηνή της ταινίας ξεχειλίζει η αγάπη, η απλότητα η συντροφικότητα , η ξενασιά… that’ amore!
