Το κουμ κουάτ έχει πατρίδα την Κίνα. Στην Κέρκυρα, το έφερε στο κτήμα του, ο Άγγλος βοτανολόγος Σύντνεϊ Μέρλιν, γνωστός από την ποικιλία πορτοκαλιών που ανέπτυξε στην Ελλάδα. Σήμερα το κουμ κουάτ που αγάπησε και αγαπήθηκε στην Κέρκυρα, είναι προϊόν ΠΟΠ. Στις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας καλλιεργείται, κυρίως, ως καλλωπιστικό, σε γλάστρες.
Αυτό που έχω στην γλάστρα μου, δεν γίνεται δεντράκι, φθάνει περίπου τα 60 εκατοστά και στον τρίτο χρόνο έδεσε 125 κομμάτια καρπό. Εφέτος τον 12ο χρόνο μου έδωσε 230 κομμάτια, 2,200 γραμ. Ευκαιρία λοιπόν να φτιάξω το δικό μου γλυκό. Θα βρούμε όμως κουμ-κουάτ και σε καλά σούπερ- μάρκετ, που έχουν μαναβική. Σε γλάστρες έχουν στα φυτώρια .
Ο καρπός του έχει πολύ λεπτό φλοιό γι αυτό δεν χρειάζεται να τον αφαιρέσουμε. Τα κουκούτσια τα βγάζουμε στην μαρμελάδα , όχι στο γλυκό του κουταλιού, Είναι τόσο λεπτό φρούτο που θα διαλυθεί
ΥΛΙΚΑ
1 κιλό κουμ κουάτ- από 100-120 κομμάτια, ανάλογα το μέγεθος
1 κιλό ζάχαρη
2 κουταλιές γλυκόζη
1 κουταλιά χυμό λεμονιού ή μισό κουταλάκι ξινό
1 κούπα νερό
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Τρυπάμε τα φρούτα με μία οδοντογλυφίδα σε 2-3 μέρη και το βράζουμε 5 λεπτά, σε άφθονο νερό. Τα σουρώνουμε και τα αφήνουμε μερικές ώρες σε φρέσκο, κρύο νερό. Αλλάζουμε το νερό δυο τρεις φορές , τις επόμενες 24 ώρες. Τα δοκιμάζουμε, γιατί μερικές φορές είναι αρκετά πικρά. Αν μας ικανοποιεί η γεύση, προχωρούμε στην Παρασκευή του γλυκού.
Βράζουμε την ζάχαρη με το νερό μέχρι να γίνει ελαφρύ σιρόπι. Ρίχνουμε τα φρούτα και βράζουμε μέχρι να δέσει . Το κατεβάζουμε και το αφήνουμε 24 ώρες, να βγάλει το φρούτο τα υγρά του. Το ξαναβράζουμε μαζί με την γλυκόζη και το λεμόνι. Το ξαφρίζουμε και μόλις δέσει ικανοποιητικά, προσθέτουμε την βανίλια, αν θέλουμε.
Κατεβάζουμε από την φωτιά και γεμίζουμε τα βάζα, όπως περιγράφουμε στις οδηγίες
