Στην Πόλη, μου λέει η κυρία Κίτσα, η μάνα μου έφτιαχνε τον χαλβά με μυρωδάτο βούτυρο και γάλα. Όταν νηστεύαμε τον έφτιαχνε με σουσαμόλαδο. Οταν χρησιμοποιούσε γάλα τη ζάχαρη δε την έβαζε από την αρχή, αλλά αφού πρώτα φούσκωνε το σιμιγδάλι, για να γίνει πιο σπυρωτός. Δεν γίνεται όμως, λόγω του γάλακτος πολύ σπυρωτός, αλλά πολύ γευστικός. Η μαμά μου, λέει, τον έφτιαχνε άσπρο, σαν χιόνι.
ΥΛΙΚΑ
250 ΓΡΑΜ.ΒΟΥΤΥΡΟ ΦΡΕΣΚΟ 2 ΚΟΥΤΑΛΙΕΣ ΗΛΙΕΛΑΙΟ*
500 ΓΡΑΜ. ΣΙΜΙΓΔΑΛΙ ΧΟΝΔΡΟ
¼ κούπας κουκουνάρι ή ½ κούπα αμύγδαλα λευκά ή και τα δύο μαζί.
ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ
1 ½ lt ΓΑΛΑ ΦΡΕΣΚΟ
2,5 – 3 ΚΟΥΠΕΣ ΖΑΧΑΡΗ
1 ΞΥΛΟ ΚΑΝΕΛΑΣ
ΓΙΑ ΓΑΡΝΙΡΙΣΜΑ
1/2 ΚΟΥΠΑΣ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΙ, ΚΑΝΕΛΑ ΤΡΙΜΜΕΝΗ
Εκτέλεση
Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε το γάλα με μια κουταλιά από τη ζάχαρη και ένα ξύλο κανέλας , μέχρι να κάψει, αλλά να μη βράσει.
Σε άλλη , βαθειά κατσαρόλα τοποθετούμε το λάδι με το βούτυρο και περιμένουμε να ζεσταθεί και να λιώσει. Έπειτα ρίχνομε τα κουκουνάρια ή τα αμύγδαλα και ανακατεύουμε μέχρι να ροδοκοκκινίσουν. Προσέχουμε όμως να μην σκουρύνουν πολύ, γιατί το κουκουνάρι, κυρίως, καίγεται εύκολα.
Αφαιρούμε τα κουκουνάρια με τρυπητή κουτάλα σε ένα πιάτο και τα αφήνουμε στην άκρη.
Στο ίδιο βούτυρο ρίχνουμε το σιμιγδάλι και ανακατεύομε συνεχώς. Μόλις πάρει λίγο** χρώμα, ρίχνουμε το μισό γάλα και σκεπάζουμε την κατσαρόλα.
Σε δυο λεπτά ρίχνουμε τη ζάχαρη και το υπόλοιπο γάλα. Τώρα θέλει καλό ανακάτεμα με ξύλινη κουτάλα για να μην κολλήσει.
Όταν ξεκολλάει από τα τοιχώματα , είναι έτοιμος.
Κατεβάζουμε από τη φωτιά και σκεπάζουμε με μια πετσέτα νωπή.
Όταν γίνει χλιαρός, τον αφρατεύουμε με ένα πιρούνι και φορμάρουμε.
Αδειάζουμε σε πιατέλα και γαρνίρουμε με τα φιλέ αμυγδάλου ή το κουκουνάρι και στο σερβίρισμα πασπαλίζουμε με κανέλα.
* Το λάδι το βάζουμε για να μη μαυρίσει το βούτυρο, αν δεν είναι καθαρισμένο.
**αν τον θέλουμε με σκούρο χρώμα, συνεχίζουμε το καβούρντισμα.
Συνήθως σκούρο φτιάχνουμε τον λαδερό, για να μην μυρίζει το λάδι.
