Τηγανόψωμο κ. Τιθορέας με φέτα και τσάτνεϋ της Αμαλί

Όπως σας έχω πει είχα επισκεφτεί την έκθεση CHEESE LOVERS στο ΣΕΦ. Ένας απέραντος χώρος γεμάτος από μυρωδιές της ελληνικής υπαίθρου. Γύρισα όλα τα περίπτερα περιμένοντας να βρω κάποιες ‘αδελφές ψυχές’. Εννοώ άτομα με μεράκι για την κουζίνα και το προϊόν τους και όχι απλώς εμπορικούς αντιπροσώπους. Σε λίγο όμως με βρήκαν εκείνες.

- Να σας προσφέρω για δοκιμή από το τσάτνεϋ κόκκινης πιπεριάς με τσίλι; Ήταν η φωνή μιας χαμογελαστής νεαρής κυρίας, μπροστά σε ένα καλαίσθητο περίπτερο με προσεγμένα σπιτικά και πρωτότυπα παρασκευάσματα· της Αμαλί, εξ ου και το amalikerasmata.¹
Αρνήθηκα ευγενικά την προσφορά γιατί είναι αλήθεια, έχω μια ευαισθησία στον λαιμό μου, μολονότι με διαβεβαίωσε ότι δεν θα με κάψει καθόλου. Της ευχήθηκα καλή επιτυχία και προχώρησα.

Λίγο ποιο κάτω σταμάτησα στο περίπτερο του συνεταιρισμού των γυναικών Κάτω Τιθορέας «Η ΘΗΜΩΝΙΑ». Μάλλον με σταμάτησε η μυρωδιά του γεμισμένου με φέτα Παρνασσού τυρόψωμου και τα χαμογελαστά πρόσωπα γεμάτα με μεράκι των ευγενικών κυριών που τα έφτιαχναν. Μου επέτρεψαν ευγενικά να μπω στο χώρο παρασκευής τους και να δω από κοντά την διαφορά τους από όσα έχω δοκιμάσει μέχρι σήμερα. Η διαφορά είναι αυτή που βλέπετε στην φωτογραφία: Μια τρύπα στρογγυλή στο κέντρο, από την οποία όπως μου εξήγησαν, περνάει το λάδι ψήνοντάς το καλύτερα και δεν αφήνει το λάδι που βράζει να ανασηκώσει το κέντρο και να μείνει άψητο. Μια ωραία τεχνική πραγματικά.

Την ώρα που μου ετοίμαζαν την δική μου παραγγελία, έρχεται βιαστική η Αμαλί.

- Σε παρακαλώ μου δίνεις ένα έτοιμο κομμάτι; Το δοκίμασα με το τσάτνεϋ πιπεριάς μου κι έγινε υπέροχο. Θέλω να γεμίσω ένα και να κεράσω. Γυρίζει σε μένα:

- Είδες που δεν ήθελες; Έλα τώρα μαζί μου.
Μπορούσα να αρνηθώ; Γέμισε και μου έδωσε μια μπουκιά. Πριν ακόμα φτάσει στο στόμα μου, ξεχύθηκε μια ήπια και γλυκιά μυρωδιά ξυδιού μεν, αλλά αρωματισμένου που σε έκανε να θέλεις να το δοκιμάσεις άμεσα.

Μμμμμμ! Απίστευτη γεύση! Όπως μου εξήγησε το ξύδι που χρησιμοποίησε ήταν ένα από τα δικής της έμπνευσης αρωματικά ξύδια τα «ΟΠΩΡΙΚΑ ΞΥΔΙΑ», αρωματισμένο με φράουλα. Μπράβο Αμαλί! Μπράβο ΘΗΜΩΝΙΑ!

Μπορούμε να δοκιμάσουμε την πιπεριά σε ένα τηγανόψωμο, κι αν ταιριάζει στις γεύσεις μας συνεχίζουμε. Εγώ επέλεξα να τα φτιάξω μόνο με τυρί και σερβίρισα το τσάτνεϋ σε ατομικό μπολ.

Για να φτιάξουμε τα πρωτότυπα τηγανόψωμα σκέτα ή γκουρμέ με το τσάτνεϋ της Αμαλί, το ποιο εύκολο πράγμα είναι να το δοκιμάσουμε με την συνταγή που ακολουθεί. και… Γεια στα χέρια μας!

Υλικά για 8-10 τηγανόψωμα

• 500 γρ. αλεύρι για όλες τις ρήσεις ή δυνατό για ψωμί
• 1 φακελάκι των 8 γρ. ξηρή μαγιά, (ισοδυναμεί με 300 γρ. νωπής)
• 3 κ.σ ελαιόλαδο
• 1½ κ.γ αλάτι
• 1 κ.γ ζάχαρη
• 2 κ.γ ξύδι
• 250-300 ml νερό ελαφρώς χλιαρό (όχι πάνω από 25°C γιατί θα ‘σκοτώσουμε’ την μαγιά)
• 1 κούπα ελαιόλαδο ή ηλιέλαιο για το τηγάνισμα

Για τη γέμιση

• 500 γρ φέτα Παρνασσού ή όποια προτιμάτε, όχι πολύ σκληρή
• 2 κ.σ γάλα αν θέλουμε την αυθεντική συνταγή ή, εναλλακτικά 2 κ.σ. τσάτνεϋ Αμαλί ή πάλι 2 κ.σ. από το δικό μας ντίπ κόκκινης πιπεριάς Φλώρινας.

Εκτέλεση

1. Δουλεύουμε τα υλικά της ζύμης όπως και για το ψωμί. Εναλλακτικά, μπορούμε να πούμε στον φούρναρη της γειτονιάς μας να μας κρατήσει μια φρατζόλα του κιλού ωμό ζυμάρι.
2. Λαδώνουμε πολύ ελαφρά τα χέρια μας και χωρίζουμε το έτοιμο ζυμάρι σε μπάλες μεγέθους μανταρινιού, βάρους 80-100γρ.
3. Σε ένα μπολ λιώνουμε την φέτα με πιρούνι. Η υφή της πρέπει να είναι τέτοια ώστε όταν πάρουμε μια ποσότητα στα χέρια μας και την κλείσουμε να σμίγει σε μπάλα. Αν θρυμματίζεται προσθέτουμε λίγο γάλα, δεν την θέλουμε πολύ αραιή. Την χωρίζουμε σε τόσες μπάλες όσες και η ζύμη μας με μέγεθος που να καλύπτεται από την ζύμη. Εάν βάλουμε το τσάτνεϋ ή την ντιπ πιπεριάς θα την μαλακώσει οπότε δεν θα χρειαστεί το γάλα.
   

   

4. Ανοίγουμε μέσα στην παλάμη μας μια μπάλα ζύμης και βάζουμε στο κέντρο το μείγμα του τυριού. Κλείνουμε σε πουγκί και το βάζουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια, με το κλείσιμο προς τα κάτω, μέχρι να τα ετοιμάσουμε όλα.
5. Πάνω στην επιφάνεια εργασίας τοποθετούμε κάθε μπάλα ανάμεσα σε δυο μεμβράνες και πιέζουμε απαλά και κυκλικά με την παλάμη μας ή με τον πλάστη την ζύμη σε πάχος περίπου 4-5 χιλιοστών και διάμετρο 16-18 εκατοστά. Με το δάχτυλό μας ανοίγουμε στο κέντρο την τρύπα. Τοποθετούμε σε ταψί με λαδόκολλα και σκεπάζουμε με πετσέτα μέχρι να ετοιμάσουμε τα υπόλοιπα. Τα αφήνουμε σκεπασμένα 15 περίπου λεπτά.
   

   

6. Σε τηγάνι, όχι πολύ μεγαλύτερο από την διάμετρο της πίτας μας, βάζουμε τόσο λάδι όσο να την καλύψει μέχρι την μέση. Μόλις κάψει αρκετά και αχνίζει, λίγο πριν να καπνίσει, στους 180°C περίπου, αν έχουμε θερμόμετρο.
7. Με προσοχή τοποθετούμε την πίτα μας και σε 1-2 λεπτά μόλις χρυσίσει στα πλάγια την γυρίζουμε με σπάτουλα και από την άλλη.
8. Μόλις γίνει την βάζουμε σε πιάτο με απορροφητικό χαρτί. Τοποθετούμε την μια πάνω στην άλλη με χαρτί ανάμεσα τους. Αλλά δεν νομίζω να τις ετοιμάσουμε όλες πριν σπεύσει η… πελατεία μας, γιατί ζεστές είναι πιο νόστιμες.

Στην επόμενη συνταγή θα μιλήσουμε για σκέτα τηγανόψωμα, νηστίσιμα.
[su_note note_color=”#d6fdbc” text_color=”#000000″ radius=”10″]Tips:

1. Μετά από δοκιμές σε αλευρωμένη επιφάνεια ή λαδωμένη, κατέληξα στην πιο εύκολη λύση ανοίγματος ανάμεσα στις μεμβράνες, χωρίς λάδι ή αλεύρι. Έτσι δεν μου τρύπησαν, και δεν βγήκε το τυρί έξω.
2. Αυτές που ίσως περισσέψουν τις φυλάμε στην συντήρηση, καλυμμένες με μεμβράνη. Ζεσταίνονται πάνω σε λαδόκολλα στον αέρα του φούρνου στους 170°C. Και χλιαρές όμως είναι εξίσου νόστιμες.

[/su_note]