Φέτα σαγανάκι σε φύλλο… μετα φόνων

Θα ξεκινήσω με μια μικρή, λέμε τώρα, αφήγηση πριν φτάσουμε στην συνταγή. Μου το επιτρέπετε πιστεύω.
Προ ημερών σηκώθηκα να πάω στο βιβλιοπωλείο ‘ΑΘΗΝΑ’ να πάρω το βιβλίο του Νικαιώτη νέου συγγραφέα Κωνσταντίνου Ιωακειμίδη «Φόνοι στην Κρυστάλλη» ¹. Θα συζητούσαμε πάνω σε αυτό, παρόντος και του συγγραφέα, στην μηνιαία συγκέντρωση της Ιωνικής Λέσχης Ανάγνωσης (κλειστή ομάδα της Ένωσης Μαγνησίας Μ. Ασίας). Ήμουν γεμάτη χαρά γιατί ο ουρανός ήταν κατάμαυρος και το μεσημέρι είπαν θάχουμε καταιγίδα.

Πριν ξεκινήσω που λέτε -όχι συγγνώμη, εγώ λέω εσείς υπομονετικά διαβάζετε, και με μια δόση περιέργειας υποθέτω- παίρνω την φωτογραφική μου μηχανή, την ομπρέλα μου, αγοράζω το βιβλίο παίρνω και μερικά ακόμα όπως τρόλεϊ, μετρό, και τσουπ, βρίσκομαι καθισμένη στο στέκι μου. Το συνηθισμένο ντεεε, στο καφέ-εστιατόριο του Μουσείο της Ακρόπολης. Σας έχω και φωτογραφίες για να το εμπεδώσετε.

Μέχρι να έρθει η παραγγελία μου, να φάω το κατιτίς μου πριν το καφεδάκι, άρχισα να διαβάζω το βιβλίο.
Ήρθε η παραγγελία μου. Η ώρα περνούσε και εγώ άρχισα να νευριάζω. Γιατί; Το ρωτάς; Ο συγγραφέας γράφει ότι δυσανασχετούσαν κάποιοι με την βροχή που έπεφτε, κι εγώ να βλέπω τα σύννεφα έξω να πυκνώνουν, να παρακαλάω για μια καταιγίδα, και πάνω από τον Παρθενώνα, απρόσκλητος ο Απόλλωνας να τον λούζει με φως, και να μην αφήνει τον Δία να κάνει την δουλειά του. Γιατί; Τρία χρόνια περιμένω να δω την Ακρόπολη με καταιγίδα, να λούζεται στην λάμψη των αστραπών και των κεραυνών του Δία, αλλά ο Παρθενώνας να στέκει εκεί επιβλητικός και να μην τον αγγίζουν. Θαύμα που δεν θα το δω και σήμερα.

Α…με την ευκαιρία, τα στρογγυλά πορτοκαλί μπαλάκια που συνοδεύουν το ‘σαγανάκι’ στην φωτογραφία, είναι από κίτρινη κολοκύθα. Τραγανά και ελάχιστα γλυκά χωρίς να είναι νερουλά. Σε άλλη επίσκεψη την είχα δοκιμάσει με μέλι, αλλά και με ντοματάκι γλυκό. Το σημερινό όμως δεν το περίμενα! Πρέπει να το δοκιμάσετε. Η μπύρα μου τέλεια!

Αφού όμως κανείς δεν δίνει σημασία στο τι περιμένω εγώ, απολαμβάνω το πιάτο και την μπύρα μου και επιστρέφω σπίτι για να σας τα πω, να σας δώσω την συνταγή και να αποτελειώσω το ενδιαφέρον και άκρως ανατρεπτικό βιβλίο.

Υλικά για 2 άτομα

• 1 φύλλο χωριάτικο φρέσκο ² (6 φύλλα το πακέτο τα 450γρ)
• 2 κομμάτια τυρί φέτα παραλληλόγραμμα (Καλύτερα να πάρουμε φέτα από τενεκέ ή τυποποιημένη που είναι σε φέτες. Τα δικά μου ήταν 8×10×1εκ. το καθένα)
• 1 ασπράδι αυγού (προαιρετικά)
• 100 ml ελαιόλαδο ή μισό μισό με σπορέλαιο

Για το σερβίρισμα

• Α) Μοντέρνα εκδοχή: γλυκό κουταλιού σε αραιό σιρόπι, όπως κολοκύθα κίτρινη ή καρπούζι ή ντοματάκια
• Β) Αστική αλλά αγαπημένη γεύση: Μέλι, σουσάμι λευκό ψημένο και μαυροκούκι ή ένα από τα δύο όποιο μας αρέσει

Εκτέλεση

1. Βάζουμε την κάθε φέτα ανάμεσα σε χαρτί κουζίνας για να είναι στεγνή
2. Κόβουμε ένα φύλλο στα δύο από την στενή πλευρά
3. Το αλείφουμε με ασπράδι αυγού ή ελάχιστο λάδι και προαιρετικά πασπαλίζουμε με λίγο σουσάμι
4. Τοποθετούμε στην στενή άκρη το τυρί, με ένα περιθώριο στα πλάγια και κάτω
5. Φέρνουμε κάθε μακριά πλευρά προς το κέντρο και αλείφουμε πάλι με το ασπράδι ή το λάδι
6. Γυρνάμε και την κάτω πλευρά και αρχίζουμε να τυλίγουμε μέχρι την άκρη του φύλλου
   

   

7. Αλείφουμε καλά την ένωση να κολλήσει και μέχρι να ετοιμάσουμε τα λάδι βάζουμε τα πακέτα στο ψυγείο τυλιγμένα με μεμβράνη. Μπορεί να τα φτιάξουμε και αρκετές ώρες νωρίτερα
8. Καίμε το λάδι, σε μικρό τηγάνι, μέχρι να αρχίσει να αχνίζει αλλά να μην κάψει πολύ και καπνίσει. Τοποθετούμε το ένα πακέτο, με την ένωση προς τα κάτω. Σε 1-2 λεπτά , αφού χρυσίσει καλά, το γυρίζουμε και από την άλλη πλευρά . Μόλις χρυσίσει είναι έτοιμο για σερβίρισμα.
   

[su_note note_color=”#fcf67a” text_color=”#000000″ radius=”10″]Προσοχή! Γυρνάμε το πακέτο στο τηγάνι με τσιμπίδα ή σπάτουλα και κουτάλι με προσοχή να μην το τρυπήσουμε και χυθεί η φέτα, οπότε θα πιτσιλάει αλλά θα χαλάσει και η εμφάνιση[/su_note]

Φτιάξτε όποια εκδοχή σας αρέσει, αλλά να διαβάσετε και το βιβλίο οπωσδήποτε. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Σε επόμενο άρθρο θα σας δώσω συνταγές που εμπνεύστηκα από κάποια «τραγικά θύματα» της δολοφόνας.

[su_note note_color=”#d6fdbc” text_color=”#000000″ radius=”10″]Τι πίνουμε! Το κρασί που θα του ταίριαζε, κατά την γνώμη μου, είναι το ημίξηρο Λήμνου από μοσχάτο Αλεξανδρείας.
Επειδή δεν ήθελα κρασί πήρα την σαντορινιά μπύρα VOLΚAN. Είναι γευστική, γλυκόπιοτη ταιριάζει με πολλά πιάτα. Την δοκίμασα και με σαλάτα πράσινη με ρόδια.[/su_note]